Ważnym czynnikiem związanym z otoczeniem gminy jest bliskość ośrodków miejskich takich jak: Tomaszów Mazowiecki (16 km), Opoczno (18 km), Rawa Mazowiecka (30 km), Łódź (67 km) i Warszawa (107 m). W pobliżu gminy przebiegają trasy komunikacyjne o znaczeniu krajowym i regionalnym (drogowe: Warszawa - Katowice, Rawa Mazowiecka - Opoczno, Tomaszów Mazowiecki - Radom, kolejowa: Tomaszów Mazowiecki - Radom). Powierzchnia gminy to 97,7 km2, z czego: lasy - 57,10 km2, użytki rolne - 33,10 km2, pozostałe - 7,50 km2, liczba ludności - 3940

HISTORIA: Początki Inowłodza sięgają odległej przeszłości. U stóp wzgórza zwanego Legnicą, gdzie rzeka Słomianka wpływa do Pilicy, odkryto ślady pracowni, w której przed wiekami wyrabiano krzemienne narzędzia. Osada położona przy pilickim brodzie powstała w X wieku. Na przełomie XI i XII wieku Władysław Herman ufundował na szczycie wzgórza murowany kościół pod wezwaniem Św. Idziego. Zachowane dokumenty potwierdzają, że w 1145 r. istniały w osadzie: karczma, komora celna i kościół. W połowie XIII wieku lewobrzeżna strona Pilicy była najdalej na północ wysuniętym skrawkiem Ziemi Łęczyckiej. Prawa miejskie otrzymał Inowłódz w połowie XIV w. W okresie tym król Kazimierz Wielki wybudował zamek i otoczył miasto murem obronnym. Przez kilka następnych stuleci Inowłódz był grodem królewskim z siedzibą administracji zarządzającej królewskimi dobrami.

Miasto miało duże znaczenie wynikające ze strategicznego usytuowania na granicy jednostek administracyjnych, krzyżujących się tu głównych szlaków handlowych oraz przepraw przez Pilicę.Inowłódz rozwijał się dynamicznie do połowy XVII wieku - do czasu wojny polsko-szwedzkiej, której działania doprowadziły do poważnych zniszczeń zamku i miasta. Nie odzyskał on już swego dawnego znaczenia. W 1870 r. Inowłódz utracił prawa miejskie. Renesans miejscowości datuje się na koniec XIX wieku, kiedy to odkryto walory uzdrowiskowe miejscowości i utworzono stację klimatyczno-leśną dla kuracjuszy. Gościł w niej m. in. Julian Tuwim. Niestety rozwój uzdrowiska przerwał wybuch I wojny światowej.

Kościół pod wezwaniem św. Idziego Budowla reprezentuje typ kościoła jednonawowego, zamkniętego od wschodu absydą, a od zachodu charakterystyczną okrągłą wieżą. Fundatorem kościoła był Władysław Herman, ojciec urodzonego w 1086 r. księcia Bolesława Krzywoustego, przyszłego władcy Polski. Kościół został poświęcony (jak dokumentuje Gall Anonim) św. Idziemu w podzięce za narodziny księcia Bolesława. Budowla została wzniesiona na przełomie XI i XII wieku z twardego żółto-rdzawego piaskowca wydobywanego w Inowłodzu. Pierwotnie wzniesiony jako kaplica od 1520 r. pełnił rolę kościoła parafialnego. Zniszczony podczas I wojny światowej obiekt prowizorycznie odbudowano, a następnie zrekonstruowano w latach 1936-1938 zmieniając częściowo jego wygląd.

Kościół parafialny pod wezwaniem św. Michała Archanioła. Świątynię w stylu późnogotyckim wzniesioną nad brzegiem Pilicy w centrum Inowłodza, ufundował w 1520 r. król Zygmunt I. Około roku 1540 patronat nad kościołami inowłodzkimi otrzymał Stanisław Wolski, herbu Odrowąż, późniejszy kantor płocki. Parafia inowłodzka od początku swego istnienia należała do archidiecezji gnieźnieńskiej. W 1793 roku do kościoła został przywieziony cudowny obraz. Ciężkie chwile kościół przechodził podczas I wojny światowej, kiedy w Inowłodzu na linii Pilicy toczyły się kilkumiesięczne walki pozycyjne wojsk rosyjskich i niemieckich. Jednak o wiele bardziej świątynia ta ucierpiała podczas II wojny światowej. Jej mury popękały wskutek wysadzania przez Niemców w styczniu 1945 roku pobliskiego mostu na Pilicy. Od wstrząsów uległ zniszczeniu dach. Uszkodzenia te usunięto podczas powojennych remontów kościoła.

Ruiny zamku z XIV wieku. Zamek zbudowany przez Kazimierza Wielkiego powstał w latach 1352 - 1370. Wzniesiono go na naturalnym pagórku, na rzucie prostokąta o wymiarach 50 na 30m. Ściany budowli oraz mur budowano z cegły i kamienia kopalnego. Całość otoczono fosą, która miała połączenie z Pilicą. Zamek pełniący rolę twierdzy ustułowano na skrzyżowaniu ważnych średniowiecznych szlaków handlowych. Budowla została zniszczona przez wojska szwedzkie w XVII wieku. Do dziś zachowały się jedynie fundamenty z pozostałościami piwnic i baszt. Wśród mieszkańców Inowłodza utrzymuje się podanie o przejściu podziemnym z zamkowych piwnic do kościółka św.Idziego, którym to przejściem rzekomo na msze wieczorne chadzała sama królowa Bona.