
Dogodne położenie Spały i mieszczące się tam dowództwo Oberost miały, prawdopodobnie, zasadniczy wpływ na decyzję Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych (OKH) o utworzeniu tu przez stanowiska dowodzenia dla sztabu grupy armii Środek (Mitte) w przewidywanej wojnie na wschodzie. Miało się ono składać z dwóch bliźniaczych kompleksów schronów: jednego w pobliskiej Konewce, drugiego w Jeleniu (7km na południe od Spały) i służyć zabezpieczeniu przed atakiem lotniczym pociągów specjalnych, pełniących funkcje ruchomych ośrodków dowodzenia oraz ich personelu. Obiektom tym nadano "ogólny kryptonim" Gefechtstand "Anlage Mitte" (Stanowisko dowodzenia "Obszar wschód") w inwestycję prowadziła wyspecjalizowana w budowach obiektów wojskowych firma Askania. Budowę rozpoczęto wiosną wiosną 1940r.
 Wnętrze schronu kolejowego.
Początkowo zatrudnionych tu było ok. 1300 osób, głównie Niemców i Austriaków (Polacy pracowali jedynie przy robotach pomocniczych i transporcie). Później liczba zatrudnionych wzrosła do 3000 ludzi, a wśród pracujących pojawili się Włosi. Główny obiekt kompleksu w Konewce - żelbetowy bunkier - schron, ma długość 380m oraz przekrój ostrołuku mającego przy podstawie szerokość 15m i wysokość 9m, w którym między betonowymi peronami biegnie tor umożliwiający wjazd całego składu pociągu. Wzdłuż głównego tunelu biegnie korytarz boczny, podzielony drzwiami gazoszczelnymi na ciąg niewielkich pomieszczeń. Obok schronu kolejowego zbudowano zespół schronów technicznych mieszczących kotłownię, urządzenia wentylacyjne i siłownię elektryczną. Obiekty te łączyły ze schronem kolejowym trzy podziemne kanały techniczne. W skład kompleksu wchodziły również schrony mieszczące: stację pomp i uzdatniania wody, zbiornik i chłodnicę wody technologicznej. Ukończone obiekty zamaskowano przed możliwością wykrycia z powietrza, montując na stropach drewniane, kryte papą dachy, a na schronie kolejowym umocowano siatki maskujące i atrapy drzew. Teren wokół otoczono dwoma rzędami płotu z siatki i drutu kolczastego i prawdopodobnie polami minowymi.
Podziemy kanał łączący schron techniczny ze schronem kolejowym.
Schrony jednak nigdy nie zostały wykorzystane zgodnie z ich pierwotnym przeznaczeniem. Atakiem na Związek Radziecki 22 czerwca 1941r. Pod koniec 1943r. Na polecenie Ministra Gospodarki Rzeszy Alberta Speera, ważne dla produkcji wojskowej zakłady zaczęto przenosić w miejsca zapewniające ochronę przed atakiem alianckiego lotnictwa. Wg niemieckiego plany dyslokacji obiektów przemysłowych figurują tam: obiekty w Jeleniu jako Reichbahntunnel Tomaczew kryptonim "Goldamsel" oraz w Konewce Tunnel Tomaczew-Konewka kryptonim "Huhn". Wówczas pojawiają się pierwsze informacje o wjeżdżających do schronów pociągach towarowych liczących ponad 30 wagonów. Jednak wykorzystanie schronów do celów przemysłowych dotyczy dopiero 1944r., gdy w Jeleniu i Konewce utworzono filię tomaszowskich zakładów Daimler-Benz. Mieściły się tam magazyny i warsztaty gdzie demontowano uszkodzone silniki przywożone z frontu, odzyskiwano z nich części i remontowano podzespoły. Prace wykonywali robotnicy przymusowi z okolic Tomaszowa oraz jeńcy rosyjscy. W okolicy krążyły opowieści o produkcji w schronach i ich podziemiach (do dziś poszukiwanych choć wątpliwe czy w ogóle istnieją) tajnych broni, rakiet, amunicji, benzyny syntetycznej. W październiku 1944r. Całe wyposażenie zdemontowano i wywieziono w nieznanym kierunku wraz z częścią załogi. Po wojnie obiekty do celów magazynowych używane były przez wojsko i firmy państwowe (Centrala Rybna - Jeleń). Kilka krotne próby penetracji obiektów mające na celu ustalenie, czy istnieją podziemne kondygnacje pod schronami i pomieszczenia w zabetonowanej części bocznego korytarza w Jeleniu nie doprowadziły dotąd do ich odnalezienia.
Obydwa obiekty są godne uwagi ze względu na ich historię jak i rozmiary. Serdecznie zapraszamy do schronów w Konewce gdzie będziecie Państwo mogli zapoznać się bliżej z ich historią i podziwiać ich ogrom.
Legenda1. schron dla pociągu sztabowego (kolejowy) 2. schron kompleksu energetycznego (maszynownia) 3. schron stacji uzdatniania wody 4. zbiornik wody technologicznej, hydrofornia 5. ujęcie wody 6. zbiornik paliwa (ok. 50. 000l) 7. kanały techniczne 9. bocznica kolejowa.
Trasa turystyczna czynna jest codziennie przez siedem dni w tygodniu. Obecnie do zwiedzania udostępniony jest schron kolejowy wraz ze ścieżką wokół schronów. W weekendy dostępna jest ekspozycja dotycząca tych że bunkrów, działań wojennych i ruchu oporu w okolicach Spały i Inowłodza. Dostępne są informacje o Spalskim Parku Krajobrazowym i nietoperzach zimujących w schronach. Na miejscu można nabyć fachową literaturę dotyczącą tych obiektów, foldery, mapki, gadżety pamiątkowe. Docelowo trasa turystyczna obejmie zespół schronów technicznych.
Dojazd: Schron kolejowy w Konewce położony jest w malowniczym Spalskim Parku Krajobrazowym, dojazd do niego nie powinien nikomu przysporzyć kłopotów, zmotoryzowanym jak i pieszym turystom. Po dojechaniu do Spały jadąc od strony Tomaszowa Mazowieckiego skręcamy na drugim skrzyżowaniu w lewo (na rogu jest kościółek z 1923r.), jedziemy aż do krzyżówki w konewce (ok. 3 km). Mijamy krzyżówkę i jedziemy na wprost mijając tartak. Zaraz za tartakiem skręcamy na rozjeździe w prawo, po 400m ujrzymy schron kolejowy. Odległość ze Spały pod sam schron to ok. 4 km .
Jeden ze schronów technicznych. Kontakt Trasa turystyczna: www.bunkierkonewka.eu email :info@bunkierkonewka.eu lub imax@o2.pl tel. +48 501 430 321
ŹRÓDŁA: materiały udostępnione przez: www.bunkierkonewka.eu
Foto: I. Jóźwik
Wyświetl większą mapęskomentuj komentarze: 2 | wyslij znajomemu |
|