W rezerwacie występują prawie wyłącznie drzewostany jednopiętrowe, zajmując powierzchnię 220,94 ha. Pozostałe 2,24 ha stanowi drzewostan sosnowy w klasie odnowienia. Nieco bardziej zróżnicowana jest struktura gatunkowa. Drzewostany o trzech i więcej gatunkach w składzie zajmują powierzchnię 57,69 ha, co stanowi 26% powierzchni drzewostanów. Tworzą je sosna, świerk, olsza, brzoza, grab i dąb. Drzewostany dwugatunkowe, z brzozą, olszą, dębem, bukiem, świerkiem, modrzewiem i sosną zajmują powierzchnię 74,26 ha (33%) a jednogatunkowe (sosnowe i olszowe) 91,23 ha (41%). Głównymi gatunkami są sosna i olsza, które jako gatunki panujące występują na powierzchni odpowiednio 139,90 ha (prawie 63% powierzchni drzewostanów) i 82,08 (prawie 37% powierzchni drzewostanów). Pozostałe 1,20 ha zajmują drzewostany z panującą brzozą. Przeciętny wiek drzewostanów wynosi 87 lat.
Młode pokolenie lasu jest nieliczne, bowiem podrosty, naloty i odnowienia pod osłoną zajmują łącznie powierzchnię 3,13ha (powierzchnia zredukowana). Dobrze natomiast wykształcona jest warstwa podszytu (91,08 ha powierzchni zredukowanej), którą tworzą takie gatunki, jak: kruszyna, świerk, jarzębina, leszczyna, kalina, tarnina, brzoza, olsza, grab i czeremcha.
Rezerwat „Żądłowice” charakteryzuje się bardzo urozmaiconą rzeźbą terenu. Bardzo liczne, położone na przemian obok siebie wzniesienia i dolinki, tworzą jedyne w kraju pasowe układy siedlisk, pokryte całkowicie odmiennymi zbiorowiskami leśnymi. Na wzniesieniach występują siedliska boru mieszanego świeżego (20,07 ha) i lasu mieszanego świeżego (28,73 ha), w stanie zbliżonym do naturalnego i w dwóch wariantach wilgotnościowych: świeżym i silnie świeżym. W obniżeniach terenu występują naturalne siedliska boru mieszanego wilgotnego (73,58 ha), lasu mieszanego wilgotnego (21,63 ha), lasu wilgotnego (0,90 ha) i olsu (78,69 ha), w wariantach uwilgotnienia od umiarkowanie wilgotnego do bardzo mokrego.
Łącznie siedliska świeże zajmują powierzchnię 48,80 ha, co stanowi 22% powierzchni leśnej, natomiast siedliska wilgotne i mokre występują na powierzchni 174,80 ha (78% powierzchni leśnej).
Na podstawie pracy J. Mowszowicza, R. Olaczka, R. Sowę i M. Urbanek z 1969 r. „Zespoły roślinne uroczyska Żądłowice”, na terenie rezerwatu wyróżniono trzy w pełni ukształtowane zespoły leśne:
- zespół turzycy zaostrzonej Caricetum gracilis, zajmujący fragmenty niżej położone, zalane długi czas przez wodę,- zespół olszyny typowej Alnetum glutinosae,- bór sosnowy Pineto-Vaccinetum, występujący na terenach najwyżej położonych.
Na obszarach przejściowych pomiędzy przedstawionymi zespołami wytworzyły się zbiorowiska pośrednie. Wyżej położone fragmenty zespołu Caricetum gracilis przechodzą w bardziej oligotroficzne zbiorowisko ze związku torfowisk niskich Caricion canescentis-fuscae, natomiast niżej położone obszary boru mieszanego nabierają charakteru grądowego.
Runo boru sosnowego nie jest zbyt zróżnicowane. Dominują w nim borówki: czernica Vaccinium myrtillus i brusznica Vaccinium Vitis-idaea oraz płaty rokieta pospolitego Pleurosium Schreberi. Pozostałymi charakterystycznymi gatunkami runa są: pomocnik baldaszkowaty Chimaphila umbellata, pszeniec zwyczajny Melampyrum pratense, gruszyczka jednostronna Pirola secunda, gruszyczka jednokwiatowa Pirola uniflora, siódmaczek leśny Trientalis europaea, orlica pospolita Pteridium aquilinum oraz mchy: gajnik lśniący Hylocomnium splendens i modrzaczek siny Leucobrium glaucum. W bardzo bogatym runie siedlisk wilgotnych na uwagę zasługują: kosaciec żółty Iris pseudacorus, przytulia błotna Galium palustre, sidmiopalecznik błotny Comarum palustre, manna jadalna Gliceria fluitans, bobrek trójlistkowy Menyanthes trifoliata, czermień błotna Calla palustris, narecznica błotna Dryopteris thelypteris i wiele innych. Zbocza kęp olszowych i obrzeż dolinek porastają liczne mszaki z rodzaju mnium oraz turzyce.
W urozmaiconym terenie rezerwatu, odpowiednie warunki bytowania znalazł bocian czarny Ciconia nigra, którego gniazdo znajduje się na dębie, w oddziale 219. Obecność ptaków stwierdzono ostatnio w roku 1997, jednak nie przystąpiły one do lęgów. Na podstawie Zarządzenia Nr 13/98 Wojewody Piotrkowskiego z dnia 10 lutego 1998 r., wokół gniazda wyznaczono 200 metrową strefę ochrony ścisłej i 500 metrową strefę ochrony częściowej.Rezerwat „Żądłowice” nie posiada aktualnego planu ochrony. Wobec powyższego konieczne jest sporządzenie nowego planu ochrony.
WSTĘP
